Το 2000 ο Χρύσανθος Καραβίας ,σαν άλλος Οδυσσέας, επέστρεψε στην Ιθάκη για να αναζητήσει τις ρίζες του και μια επιθυμία: να αγοράσει ένα παλιό ελαιοτριβείο και να το ανακατασκευάσει.
Η προσπάθεια του δύσκολη καθώς τα πιο πολλά ελαιοτριβεία στο νησί ήταν παρατημένα και γκρεμισμένα . Τελικά η επιθυμία του έγινε πραγματικότητα.
Στο μεσαιωνικό χωριό της Εξωγής (διαβάστε εδώ Εξωγή Ιθάκης : Eνα χωριό με Μεσαιωνικό παρελθόν ατενίζει το Ιόνιο ) βρήκε ελαιοτριβείο που ανήκε στην οικογένεια Βαρβαρίγου που λειτουργούσε από το 1700 έως το 1969.
Μέχρι το 1937 η παραγωγή του λαδιού στην Ιθάκη γινόταν με τη βοήθεια του αλόγου που γύριζε τις λίθινες πέτρες και πολτόποιουσαν τον καρπό της ελιάς.
Το 1937 η οικογένεια Βαρβαρίγου προχώρησε στην αγορά μηχανής για την παραγωγή του λαδιού με την άδεια πού δόθηκε από το Υπουργείο Μηχανημάτων και Σιδηροδρόμων , ‘όπως ονομάζονταν τότε.
Συνάμα αγόρασαν και αλευρόμυλο αυξάνοντας την παραγωγή αλευριού που είχε ανάγκη η περιοχή τα δύσκολα εκείνα χρόνια .
Η μηχανή CHRISTOPH του 1937 μετά την ανακατασκευή της λειτουργεί κανονικά , ο λοιπός εξοπλισμός και όλα τα αντικείμενα που βρέθηκαν στο εγκαταλελειμμένο ελαιοτριβείο αναπαλαιωθήκαν ένα προς ένα με προσοχή στη λεπτομέρεια και τοποθετήθηκαν όπως ήταν στην αρχική του λειτουργία.
Η αγάπη για την Ιθακη και το μεράκι του Χρύσανθου Καράβια έφεραν αυτό το εντυπωσιακό αποτέλεσμα που φωτογραφίζουμε σήμερα, το έτος 2020.
Σήμερα στην Εξωγή , χάρη στο μεράκι, στον κόπο , το μόχθο και τα χρήματα του Χρύσανθου Καραβία, μπορούμε να θαυμάζουμε ένα «μουσείο» ελαιοτριβείου από τον μεσαίωνα, να μαθαίνουμε την ιστορία της παραγωγής του λαδιού στο νησί της Ιθάκης αλλά και να απολαμβάνουμε ένα αρχιτεκτονικό κόσμημα.
ΠΗΓΗ: kefaloniapress.gr
